Je eigen veilige wereldje (14-4-2025)

Daar lag ik dan, op de grond, onder een dekentje. Representant voor een deel van een ander kreeg ik de kans het kleintje in mij beter te leren kennen.

Meteen toen ze begon wist ik het al. Ze zou mij vragen en ik zou ja zeggen. Stokstijf bevroren stond ik daar, vast in de angst, proberend ergens bij weg te komen terwijl mijn voeten als blokken beton in de grond vastzaten. Al snel werd het teveel en lag ik op de grond, uitgeput, niet meer in staat te bewegen of te reageren. En heel heel klein.

Net toen mijn lijf begon te ontspannen werd er een nieuwe representant in het veld gebracht. Mijn lijf maakte zich weer klein en kwam terug in de kramp. Om mijzelf te beschermen pakte ik (vanuit mijn eigen bewustzijn, niet als de representant) een dekentje om mij onder te verstoppen.

De hele opstelling lag ik daar. Niemand kwam bij mij en hadden ze het geprobeerd dan weet ik niet of dat goed was gegaan. Als kleintje zat ik volledig in mijn eigen veilige wereld onder de deken, afgesloten van de rest van de wereld. Daar was het stil en veilig. Langzaam ontdekte ik alle mooie verschillende kleuren draadjes die de deken had. Ik speelde met mijn handen en de wereld leek magisch en mooi.

In mijn boek schrijf ik over een rebalancing sessie waar ik ook de magische stilte beschrijf die veilig lijkt, maar niets anders is dan uit mijn lijf gaan omdat het in werkelijkheid voor een deel van mij te onveilig is en te dichtbij komt. Als ik onder het dekentje lig in Engeland weet ik dat dit dezelfde magische plek in mijn hoofd is.

Nu nog beter dan toen kan ik begrijpen dat dit kleintje vooral alle veiligheid nodig heeft. Niemand kan bij haar komen of iets doen om haar uit haar wereld te halen. Als het veilig genoeg is om haar heen komt er vanSelf een moment dat ze het dekentje heel voorzichtig voor heel klein stukje omhoog doet en met haar oogjes even de wereld inkijkt.

Niet te lang, misschien net een seconde, om dan daarna weer te verdwijnen in haar magische wereld. Tot ze weer durft. En als ze het vaak genoeg durft en ze leert dat het veilig is nu, gaat het dekentje misschien nog wel meer omhoog. Misschien komt er dan wel heel zachtjes een giegeltje om de spanning los te laten van het moment. Niet dat je dan moet komen, want dan schrikt ze weer. Als het veilig is komt ze vanSelf, op haar eigen tempo, stapje voor stapje en niet sneller dan zij kan.

Voor degenen die dit lezen en interesse hebben in IFS Opstellingen. Ook IFS Opstellingen zijn geen quick fix of magische sessies. Het kan een onderdeel zijn van een proces van heling en bij diep trauma duurt dat proces van heling vaak jaren, terwijl er ondertussen steeds meer leven komt. Er is namelijk geen quick fix voor trauma.