Loving up a fierce protector (23-11-24)
De level 1 training die ik nu volg is behoorlijk intensief. Twee blokken van acht dagen, met na elke keer de eerste vier dagen één dag rust. Zes uur schermtijd achter elkaar met één pauze van een half uur, teachings en volle bak oefenen met elkaar.
De theorie wordt op hoofdlijnen uitgelegd en voor de mensen die met nul IFS kennis de training instappen is het vaak echt veel te veel. Voor mij met de jaren dat ik nu met IFS werk en dankzij mijn kennis opzuigend deel is de theorie niet nieuw. Ook het werken als IFS therapeut is niet meer spannend gezien dit mijn dagelijks werk is. Maar in de rol van cliënt of observant zijn terwijl anderen op mij oefenen is een heel ander verhaal. Dan worden al mijn beschermers geactiveerd. Dat is wat onveiligheid met je systeem doet.
Iedereen die mij de laatste jaren op LinkedIn gevolgd heeft kent mijn enorme criticus, net als het deel wat door het vuur gaat voor mijn cliënten en het deel wat vecht voor zoveel meer begrip over complex trauma en IFS in de GGZ. En dan is er nog mijn firefighter die iemand echt helemaal tot de grond af kan branden als deze iets van onveiligheid of onrecht voelt. Deze firefighter werd vol geactiveerd in deze level 1 training en dan vraagt het alle kwaliteiten van Self om daar bij te blijven en niet te vervallen in vluchten of vechten.
Trauma gaat over het veranderen van oude vastgeroeste patronen. Niet door cognitief te weten hoe het werkt of op wilskracht door te breken met een doorbijt deel. Dat laatste maakt het vaak alleen maar erger en zorgt ervoor dat er nog extremere beschermers bijkomen. Liefde, zachtheid, erkennen en zelfs eren van deze extreme beschermers is dé sleutel. En dat weet ik als het om mijn cliënten gaat en kan ik als geen ander, maar voor mijzelf had ik daarin echt een stap gemist.
Daar waar ik mij vooral richtte op het helen van mijn exiles (wat gewoonweg heel veel tijd kost als er heel veel zit) en dacht daar de oplossing te vinden voor het verzachten van mijn firefighter, is er echt nog nooit iemand geweest, inclusief mijn Self, die deze firefighter echt gezien en gehoord heeft, gewaardeerd heeft of de erkenning gegeven heeft die het zo verdiend.
Deze firefighter heeft mij een heel leven lang veilig gehouden en is er alleen maar voor bestraft. Door al mijn eigen delen die er wat van vonden dat mijn leven keer op keer geruïneerd werd, ik weer een nieuw baan moest zoeken en mijn wereldje steeds kleiner werd. Maar ook door de buitenwereld en iedereen die daarin mijn firefighter tegenkwam. Ook in de IFS wereld al had een deel van mij daar waarschijnlijk anders verwacht of gehoopt op begrip.
Claudia van Middelkoop is met haar enorme zachtheid denk ik de eerste die liefdevol naar deze firefighter kon kijken. Zonder dat ze in IFS termen wist wat ze deed of te doen had. Ik was mij daar op dat moment nog niet van bewust. Wist alleen dat mijn systeem zich echt veilig voelde bij haar, dat het gezien en gehoord werd, en zij niet wegrende of oordeelde als ze mijn firefighter energie waarnam naar een ander. Oordeelloos aanwezig zijn dat is de kracht van Self. En ja dat kan alleen op gebieden waar je zelf niet geraakt wordt of nog oude pijn zit.
Fran Booth met haar begrip en ervaring in het werken met complex trauma is degene die mij nu de helderheid gaf. Fran Booth die de moeite nam om twee keer tijdens deze training contact te zoeken met mij, te bellen op het moment dat mijn delen vol in vechtmodus zaten na een oefenronde in blok 1 of klaar waren om te vluchten en er uit te stappen voor een oefenronde in blok 2. Zij bleef de verbinding zoeken waar ik dat even niet meer kon.
Ik denk dat dit één van die plaatjes is die mij bij blijven, zo’n moment waarop je weet dat er iets verandert in jezelf. Het moment waarop ik haar vertel dat ik mijn trauma’s aan het helen ben zodat deze firefighter eindelijk kan gaan verzachten. Het moment waarop ze simpelweg zegt ‘seems to me this firefighter needs a lot of loving up’. En daar had ze mij, want ja ik heb ongelooflijk veel geheeld in mijzelf de laatste jaren, maar deze firefighter stond nog geheel geïsoleerd en alleen aan de zijkant. Niet gezien voor al het goede wat hij had proberen te doen en het feitelijk bijna mijn hele veilig houden van mij. Het enige wat deze firefighter kreeg van mijn binnenwereld en de buitenwereld was bestraffing en oordeel. Zo goed je best doen en dan alsnog straf krijgen. Dat kent mijn systeem heel goed, en daar is in al die tijd dus nog meer trauma bijgekomen. En dat dat mij nu zo helder is maakt dat ik voor het eerst vanuit mijn Self verbinding kon maken met deze vuurspuwende draak in mij.