Tony Robbins, Oxford en de GGZ (18-9-24)
Soms heb ik echt even nodig om uit te vogelen wat ik voel. Dan vraagt het stilstaan en onderzoeken, check ik welke delen geactiveerd worden in mij en wat ik vanuit Self weet wat waar is.
Want wat raakte mij nu zo in die dagen in Oxford, wat aangewakkerd werd door de berichten over Tony Robbins? Wat was er in het klein wat door mijn delen enorm groot gemaakt werd? Juist omdat daar bij mij nog een gevoeligheid zit. Want dat is hoe het werkt.
Delen van mij vinden wel wat van de guru aanbidding. Dit gaat per definitie fout (zie de docu Wild Wild Country op Netflix over Osho). En ja delen van mij vinden ook wel wat van collectieve hypnose. En gelukkig zijn de ‘Masters’ van Oxford nog vooral zichzelf gebleven, maar iets van dat guru aanbidderschap was zeker te voelen in de aanwezigen. En juist daarmee verlies je de verbinding met Self, maakt het dat mensen gaan volgen in plaats van nog te voelen wat echt klopt vanuit Self en ontstaan er de gruwelijkheden die je terugziet in oorlogen van vroeger én nu.
Een paar jaar geleden las ik het boek van Marylin van Derbur ‘Miss America by day’ (een echte aanrader wat mij betreft) niet alleen lees je daar ook over de opkomst van de ACE’s studies (Adverse Childhood Experiences), de werkelijke impact van trauma, maar ook beschrijft ze daarin haar ervaring met Tony Robbins. Net op het punt dat ik overwoog een enorm duur programma van hem te kopen, omdat ik net als zij op een punt in mijn leven was gekomen er alles voor overhad als iemand mij af kon helpen van alles wat ik niet meer wilde voelen. Maar zo werkt het niet, niet op die manier tenminste. Misschien voor een paar weken, of een paar jaar zodat het even weg lijkt te zijn, maar trauma komt altijd terug, totdat het echt doorvoelt is.
Wat ik pas met de kennis van IFS leerde is dat mensen als Tony werken op de laag van de beschermers. En ja daar kun heel veel doen en echt een verschil maken voor een grote groep mensen. Maar daar waar er echt trauma zit werkt dat niet, is het zelfs hertraumatiserend en maakt het het juist erger. En eigenlijk werkt dat voor mijn gevoel soms ook zo in de GGZ. Voor een grote groep doen we op de laag van de beschermers echt wel de goeie dingen en worden er veel mensen geholpen. Maar op het niveau van de exiles (verbannen traumadelen), missen we vaak echt nog dat wat zo nodig is om te helen. Dan ontbreekt niet alleen de juiste (ervarings)kennis maar vooral heel veel Self energie. En juist dat is nodig om het veilig te houden van waaruit echte heling mogelijk wordt. Oxford was voor mij de afsluiting van een volle zomer en bracht het mij weer een laagje dieper. Vanaf volgende week starten er weer twee IFS online informed trainingen, gevolgd door de IFS informed lichaamsgerichte tweedaagse in november en natuurlijk voor mij persoonlijk de officiële IFS level 1 opleiding in oktober en november. Ik kijk uit naar wat het najaar gaat brengen