Wat is het verschil tussen schematherapie, voice dialogue en IFS?

De aanwezigheid van Self, het verschil tussen herkennen naar helen en tussen weten en voelen. Dat zijn voor mij de grootste verschillen tussen IFS en andere methoden als schematherapie en voice dialogue.

Wat in schematherapie en voice dialogue vaak gemist wordt, is dat het leren herkennen en proberen af te remmen en/of mentaliseren van de innerlijke delen (de Managers), zonder de verbannen traumadelen daaronder daadwerkelijk te helen (de Exiles), ervoor kan zorgen dat het de innerlijke delen vaak alleen nog maar groter en nog sterker maakt. Er kan soms zelfs een soort van super manager gecreëerd worden. Dit terwijl ondertussen de verbannen traumadelen ook steeds harder aan de deur kloppen en de noodzaak om de naar boven gekomen gevoelens te dempen (door de Firefighters) sterker en sterker wordt. En kan zo maar steeds meer en meer escaleren als een vicieuze cirkel die niet meer te stoppen lijkt.

Met complex ontwikkelingstrauma komt het heel nauw. Het systeem van iemand met complex trauma is supergevoelig en voelt feilloos aan waar de ander vanuit zijn of haar delen werkt. Het belangrijkste is dus dat de coach of therapeut het eigen innerlijk delenwerk heeft gedaan, helder open en transparantie is over de eigen belaste delen en echt tot in de diepte ervaring heeft met complex trauma. En helaas is die combinatie nog veel te vaak niet te vinden in de reguliere GGZ én bij de mensen die de IFS opleidingen hebben gedaan, waardoor cliënten het risico lopen op een stapeling van trauma op trauma omdat ze wederom niet gezien en gehoord worden.